9 Eylül 2011 Cuma

Bizimkiler

 

Sizi bizimkilerle de tanıştırayım artık. Kızım ve oğlum. Sasha kızım, Bozo oğlum, kuyruklu çocuklarım benim.


Kızım ne kadar sevecen, uysal, sakinse, oğlum da o kadar zıt karakterde.


Bir yerde tutmak, istemediği bir şeyi yaptırmak mümkün değil. Meraklı, haylaz, yaygaracı. Ama her ikisi de o kadar saf, sevgi dolu ve anlayışlılar ki.

Şu an iki köpeğim var ama, beslediğim onlarca hayvan içinde bir kaç da kedi vardı, yani şu an haylazlar sebebi ile beslemem mümkün olmasa da kedilerin de ayrı bir yeri vardır gönlümde. Belki de onun için elbisemin önüne bu kedili deseni böyle zekle işledim ve kullanıyorum.


Bu şilebezi elbisemin önüne bir şy damlamıştı. Ben de temizlemeye çalıştım olmadı, bir damla çamaşır suyu süreyim dedim, koca bir beyazlık oldu tam orada. Ben de fırsat bu fırsat dedim, hem yeni aldığım suda çözülen kanvasımı da denerim dedim, uzun zamandır gözüme kestirdiğim kedili, kuşlu bir deseni işledim. Cebin üzerine de minik bir çiçek. Suda çözülen kanvas güzel bir şey, gerçekten de kumaşın o kısmını suyla elde yıkayınca eriyip gidiyor, ama fiyatı ve bu fiyata karşın paketten çıkan küçücük bir parça olması sebebi ile sanıyorm ben bu işler için etamin kullanıp, sökme yöntemine devam edeceğim.

Elbisemin önündeki desende kedi ve kşun yanına iki de uğur böceği işledim. Bizim bahçe girişindeki seramik tabela gibi, gelen uğuruyla gelsin, diyerek. 

1 yorum:

  1. köpekleri çok severim, yerim ben onları, işlemede, kapı tabelası da çok şirin olmuş.

    YanıtlaSil

Ne dersiniz?

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...